Radości różne

Pewnie dla większości czytelników tej strony jak i dla większości moich rodaków dzisiejszy dzień jest radością ze zmiany areny politycznej w naszej Ojczyźnie. Gratulacje i… do roboty!
Drugi powód do serdecznych uczuć wdzięczności ku Panu Bogu to zakończony w Rzymie Synod Biskupów obradujących od 3 tygodniu na temat rodziny, jej kondycji i perspektyw. Oby zmieniło to oblicze duszpasterstwa rodzin skutecznie, a rodziny żyły święcie.
Pewnie każdy miałby wiele do wyrażenia takich pozytywnych uczuć, a ja w imieniu moich podopiecznych chcę się podzielić radością pracy z młodymi mieszkańcami Jeevodaya – to mnie odmładza! 
Jak już pisaliśmy, na ŚDM, których obchody centralne będą miały miejsce w lipcu 2016 w Krakowie, chcemy zaprosić grupkę młodych z Jeevodaya.
Teraz trwają przygotowania, w ich ramach zabraliśmy się za pogłębioną katechezę dorosłych. Na pierwszych spotkaniach trzeba było wielu zabiegów integracyjnych, ośmielających do wypowiedzi, wyrażania swoich odczuć, opinii, dzielenia się wiedzą i doświadczeniem. Zaczęliśmy od zastanawiania się nad znaczeniem sakramentów w życiu chrześcijanina. Wczoraj (25.10.15) omawialiśmy bierzmowanie i sakrament chorych, dwa kolejne poświęcimy sakramentom małżeństwa i kapłaństwa. Na spotkanie w kaplicy szkolnej składa się część teoretyczna, dzielenie się grupach na wybrane tematy, podsumowanie z katechezą ks. Vijaya. Kończymy zwykle adoracją Najświętszego Sakramentu w kościele p.w. bł. Marii Teresy Ledóchowskiej i zadaniem do pracy przed kolejnym spotkaniem. Ponieważ czas wakacji był przerwą w spotkaniach staramy się to nadrobić – spotykamy się co 3 tygodnie.
W dniach 8-10 listopada odbędzie się spotkanie młodych na szczeblu diecezji, ale już 15 listopada będzie kolejne spotkanie w Jeevodaya. Planujemy też wspólną pielgrzymkę do Santuarium maryjnego w Vailankani w Tamil Nadu. 
Moją największą radością jest, że już od pierwszych dni młodzi starają się aktywnie włączyć w przygotowanie materiałów do spotkań, sięgając również do Internetu. Każde spotkanie grupki liderów przygotowujące taki dzień jest ciekawsze, przychodzą z pomysłami, projektami i widzę, jak wiele zmieniło się w ich podejściu do spraw wiary. Potrzebują oczywiście jeszcze rady, ukierunkowania i dopowiedzeń czy wyjaśnień, zawsze z uwagą słuchają, co ksiądz Vijay czy ja mamy do powiedzenia, zadają ciekawe i ważne pytania, ale też sami zabierają głos i wiele ich wypowiedzi jest prawdziwie inspirujących.
Kilkoro z młodzieży złożyło już papiery do urzędu paszportowego, ale formalności trwają bardzo długo. W chwili obecnej mamy dopiero jednego posiadacza nowego, ważnego dokumentu. Liczę na to, że sprawy posuną się szybciej do przodu. Tak więc dla niektórych z Państwa mogę zaadresować hasło: „do zobaczenia w Polsce”. (HP)