Pożegnanie Kalpany

Dość nagle załamało się jej zdrowie, dr Helena prosiła bliskich w Polsce o modlitwę, a 15 stycznia otrzymaliśmy smutną wiadomość z Jeevodaya. Odeszła od nas Kalpana-Teresa Vibhute.

Młodziutka Kalpana trafiła do Ośrodka przed przyjazdem dr Heleny do Jeevodaya. Przyjęła ją s. Barbara Birczyńska. Już wtedy dłonie dziewczyny były bardzo uszkodzone, choroba spowodowała, że zostały jej jedynie kikuty palców.

Z tego powodu była bardzo nieszczęśliwa. Ktoś zauważył, że zbiera tabletki nasenne i uspokajające. Kiedy dr Helena Pyz dowiedziała się o tym, zaproponowała jej pracę w szkole, miała ukończoną szkołę podstawową. Przyjęła propozycję i już od następnego dnia Kalpana zaczęła uczyć najmłodsze dzieci alfabetu, literek, cyferek. Zaczęła się elegancko ubierać, zadbała o siebie. Dzieci bardzo ją polubiły, a i ona pokochała swoją pracę. Odzyskała godność, czuła się potrzebna, z czasem nawet ważna w naszej szkole.

Kalpana przyjęła chrzest w Jeevodaya w Wielką Sobotę 1991 roku. W swoim jubileuszowym alfabecie dr Helena tak opisywała jej osobę: „(…)najbliższy był jej Chrystus cierpiący, adoracja Krzyża w Wielki Piątek, towarzyszenie Mu w Ciemnicy w nocy przed Wyrokiem, drogą krzyżową kroczyła za swoim Mistrzem. Podczas ŚDM w Panamie w Jeevodaya zgłębialiśmy temat kobiety w posłudze Kościoła. Młodzi mówili m.in. o tym, kto ich uczył i dawał pierwszą formację duchową: imię Kalpany padało najczęściej”. 

Śp. Kalpana jest jedną z bohaterek naszego kalendarza na 2020 r. „Jeevodaya – mój dom”. Na karcie ze styczniowym kalendarium czytamy jej słowa dotyczące życia w Ośrodku: „To bardzo dobre miejsce. Dzięki Bogu, że takie miejsce znalazłam. Gdyby nie to, nie wiem, co byłoby ze mną”.

Pochodziła z wielodzietnej rodziny, była drugim z dziewięciorga rodzeństwa. Odwiedzała ich dość często, a kiedy zaniemogła bliscy przyjechali ją odwiedzić, właściwie pożegnać. Po pogrzebie prosili, żeby ku jej pamięci wyprawić ucztę dla wszystkich w Jeevodaya, którzy tyle lat byli jej drugą rodziną. W najbliższy poniedziałek, 27 stycznia, spotkają się, by wspominać Kalpanę, modlić się o jej wieczne szczęście.