Marzenie polskiego pallotyna
W ostatnią niedzielę stycznia 2015 r. wraz z dobroczyńcami, wolontariuszami i sympatykami Ośrodka Rehabilitacji Trędowatych Jeevodaya obchodziliśmy już 62. Światowy Dzień Chorych na Trąd.
Sekretariat Misyjny jak co roku zaprosił wszystkich zainteresowanych do katedry warszawsko-praskiej 25 stycznia na godz. 12.30 na Mszę św. w intencji ludzi chorych na trąd i wszystkich współpracowników Ośrodka, a po niej na tradycyjne spotkanie w podziemiach katedry. Mszę św. odprawił ks. Feliks Folejewski, który wygłosił także okolicznościowe kazanie. Wspominał w nim swoje spotkania z założycielem Jeevodaya, ks. Adamem Wiśniewskim, współbratem-pallotynem. W kontekście Jezusa Miłosiernego i pojęcia miłosierdzia mówił o potrzebach ludzi dotkniętych trądem, nie tylko w zakresie zdrowia fizycznego, i o pracy tych, którzy wychodzą im naprzeciw. Modlitwa powszechna natomiast odnosiła się szczegółowo do całego kręgu ludzi w kraju, którzy wspierają pracę dr Heleny Pyz w Indiach i dzięki którym Ośrodek może nadal się utrzymać, dając chleb i wykształcenie osobom, których nie przyjęto by gdzie indziej.
Na spotkanie po Mszy św. przybyło około 60 osób. Tematem przewodnim było 45-lecie Jeevodaya i temu był poświęcony program. W temat historyczny wprowadziła kierownik Sekretariatu Misyjnego Anna Sułkowska. Rozwinięciem kwestii były wyświetlane na ekranie zdjęcia archiwalne, jeszcze czarno-białe, ukazujące najpierw puste pole z samotnym drzewem – grunt pod Jeevodaya zakupiony przez ks. Adama, ziemię, na której stanęły najpierw trzy wojskowe namioty. Następne zdjęcia, z okresu o 20 lat późniejszego, już kolorowe, pokazywały powstałe w tym okresie zabudowania, oazę zieleni wokół i mieszkańców Ośrodka. Trzeci etap prezentacji stanowiły zdjęcia najnowsze, ukazujące dalszy postęp Jeevodaya i setki dzieci skupionych wokół dr Heleny Pyz – Mami ich wszystkich. Każdy mógł się naocznie przekonać o wspaniałym rozwoju idei i marzenia ks. Adama.
Zdjęciom towarzyszyło czytanie fragmentów listów i dzienników założyciela Jeevodaya, częściowo niedawno odkrytych i prezentowanych po raz pierwszy. Choć przemyślenia i słowa ks. Adama powstały i zostały zapisane kilkadziesiąt lat temu, nie straciły na aktualności, a gdy się rodziły, niewątpliwie były nowatorskie i awangardowe, zarówno gdy chodzi o samo leczenie trądu czy powstałych wskutek odrzucenia społecznego urazów psychicznych chorych, jak i ich integralności społecznej w Ośrodku oraz skutków dla nich nowego „świtu życia”. „Każdy trędowaty boi się siebie samego z powodu zniekształcenia, jakie spowodował trąd na jego twarzy, na rękach i nogach – pisał ks. Adam. – Boi się również ludzi, bo ci wykluczyli go ze swojej społeczności. To powoduje urazy psychiczne, które trzeba leczyć z wielką troską i z taką samą miłością, jak leczy się trąd. Te dwie kuracje trzeba przeprowadzić jednocześnie. Człowiek trędowaty dostarcza wielu skomplikowanych problemów dla specjalistów medycyny, a także psychologii, pedagogiki, rehabilitacji i przystosowania społecznego”.
Anna Sułkowska przekazała wiadomość o nowo podjętej współpracy Sekretariatu Misyjnego z Caritas Archidiecezji Wrocławskiej w zakresie informowania o akcji Adopcji Serca i poszukiwania chętnych do wzięcia w niej udziału, zaś prezes Fundacji Heleny Pyz Świt Życia Anna Kuracińska w krótkim wystąpieniu opowiedziała zebranym o wspólnych działaniach podjętych przez Sekretariat Misyjny i Fundację. Zbierane są fundusze na specjalistyczne leczenie Snehy, 9-letniej dziewczynki podrzuconej w dniu jej urodzenia do Jeevodaya z uszkodzoną czaszką i krwiakiem na głowie. Sneha, mając półtora roku, przeszła w Indiach pierwszą operację, to jednak nie zakończyło jej problemów. Obecnie wymaga kompleksowego przebadania i przeprowadzenia ewentualnych zabiegów oraz rehabilitacji – chodzi o zapewnienie dziecku jak najlepszej jakości życia w przyszłości. Akcja ta została nazwana Operacja Sneha. Inna akcja to zbiórka funduszy na przyjazd w 2016 r. grupy młodzieży katolickiej z Jeevodaya na spotkanie w Krakowie z papieżem Franciszkiem. Projekt o nazwie Dni Młodych bez Granic prowadzimy wraz z Duszpasterstwem Młodzieży Diecezji Warszawsko-Praskiej i organizatorami w ŚDM w Krakowie.
Goście Sekretariatu Misyjnego Jeevodaya po prelekcji mogli się spotkać przy masala tea – herbacie parzonej na sposób indyjski – i słodkościach, nabyć cegiełki na wspomniane wyżej akcje, wymienić poważne refleksje, ale i radować się samym spotkaniem. Zakończyło się ono w miłej atmosferze, a przy pożegnaniach często słychać było „do następnego razu, za rok”. (eMMa)